Hipotezy badawcze postawione w tej pracy dotyczą zdiagnozowania czynników, które mają istotny wpływ na satysfakcję małżeńską. Czynniki, które badano to komunikacja małżeńska, nadzieja podstawowa oraz style przywiązania. Sformułowano następujące hipotezy badawcze w odniesieniu do całej grupy badanych osób :- bezpieczny styl przywiązania dodatnio koreluje z satysfakcją z życia małżeńskiego; - nadzieja podstawowa i komunikacja małżeńska mają silny, dodatni związek z odczuwaną satysfakcją z małżeństwa;- istnieje dodatni związek między poziomem nadziei podstawowej a bezpiecznym stylem przywiązania, a ujemny między unikowym i lękowo- ambiwalentnym stylem przywiązania i poziomem nadziei podstawowej;
Ponadto, postawiono szereg hipotez dotyczących związku uczestnictwa małżonków w ruchu wsparcia (jakim są Spotkania Małżeńskie) z poprawą jakości ich życia małżeńskiego. Sformułowano następujące hipotezy:
- osoby uczestniczące w ruch Spotkań Małżeńskich tworzą bardziej satysfakcjonujące małżeństwa niż nieuczestniczące;
- osoby uczestniczące w ruch Spotkań Małżeńskich mają lepszą komunikację małżeńską niż nieuczestniczące;
- osoby uczestniczące w ruch Spotkań Małżeńskich częściej wykazują bezpieczny styl przywiązania niż nieuczestniczące;
- osoby uczestniczące w ruch Spotkań Małżeńskich mają wyższy poziom nadziei podstawowej niż nieuczestniczące.

Badanie Spotkań Małżeńskich