Podsumowanie badań

W trakcie przeprowadzonych badań na grupie 198 małżonków potwierdzono silny związek satysfakcji małżeńskiej z komunikacją małżeńską oraz stylami przywiązania. Interesujące

jest zróżnicowanie wyników dla poszczególnych czynników tworzących satysfakcję małżeńską oraz komunikację małżeńską.

W przypadku satysfakcji małżeńskiej bardzo silny  związek stwierdzono między  rozczarowaniem/jego brakiem  a stylem bezpiecznym (dodatni) i stylem unikowym (ujemny) przywiązania. Niewiele słabszy związek potwierdzono dla intymności.

W przypadku związku satysfakcji małżeńskiej i komunikacji małżeńskiej hipoteza badawcza została również potwierdzona. Wykazano znaczącą rolę związku wsparcia z satysfakcją małżeńską. Pozostałe z badanych zmiennych z obszaru komunikacji małżeńskiej (zaangażowanie i deprecjacja) również tworzą silne lub umiarkowane związki z satysfakcją. Ważna dla tej grupy zmiennych jest przewaga znaczenia komunikatów otrzymywanych od partnera nad komunikacją własną.

Badania potwierdziły  również związek satysfakcji małżeńskiej i stylów przywiązania z nadzieją podstawową. Są one umiarkowane lub słabe,  dodatnie jeśli chodzi o satysfakcję małżeńską i styl bezpieczny a ujemne w przypadku stylów przywiązania:  unikowego i lękowo-ambiwalentnego.

Odrębny wątek badań analiz  poświęcono sprawdzeniu czy małżonkowie uczestniczący w  ruchu Spotkań Małżeńskich istotnie różnią się od tych spoza ruchu. Potwierdzono częściowo dwie hipotezy. Wykazano, że osoby zaangażowane długotrwale w ruch Spotkań Małżeńskich   i starające się używać zaproponowanej przez ruch formy dialogu małżeńskiego, mają wyższy poziom satysfakcji małżeńskiej oraz nadziei podstawowej.  Nie stwierdzono natomiast takich istotnych różnic między grupą zwykłych uczestników weekendu i grupą nieuczestniczącą w ruchu oraz między grupą zwykłych uczestników weekendu i zaangażowaną.

W obszarze komunikacji małżeńskiej i stylów przywiązania nie potwierdzono żadnej z hipotez badawczych przy porównaniu trzech grup. Stwierdzono natomiast różnicę w związku wybranych czynników komunikacji małżeńskiej i satysfakcji małżeńskiej. Grupę zaangażowaną odróżnia  od grupy nieuczestniczącej świadomość udzielanego  wsparcia w komunikacji na satysfakcję małżeńską. Grupa nieuczestnicząca wiąże zadowolenie z małżeństwa głównie z jakością wsparcia otrzymanego od partnera (a nie wsparciem udzielanym przez siebie partnerowi). Różnice dotyczą także siły związków deprecjacji własnej z satysfakcją małżeńską.  Grupa nieuczestnicząca wykazuje silniejszą tendencję do unikania komunikatów negatywnych, gdy poziom satysfakcji jest wysoki niż grupa zaangażowana. Różnice te pozwalają uznać, że w obszarze komunikacji małżeńskiej istnieją także różnice między zaangażowanymi uczestnikami Spotkań Małżeńskich a grupą nieuczestniczącą.